Ik ben al 2 dagen chagrijnig. Ik ben 2 dagen vrij, dus ik dacht dat ik weer in mijn patroon was vervallen van “alleen maar willen werken.” Ik word zo gelukkig van het ondernemen en mensen helpen aan inzichten om de volgende stap te nemen richting hun droomleven.

 

Maar vandaag was mijn man ook vrij en toen hadden we een goed gesprek en ineens besefte ik: “ik heb nog verdriet zitten in mijn hart.” Doordat ik niet werk en 2 dagen vrij ben, kom ik tot mezelf en voel ik wat er aan de hand is met me. Ja, dat is natuurlijk waarom ontspanning belangrijk is. Dan kom ik weer in contact met mijn Zijn. Ik snap nu ook mijn weerstand tegen het mediteren. Want ja, dan is alles er. Ik was nog niet klaar om dit verdriet te voelen.

 

Ik dacht eerlijk gezegd ook dat ik het al verwerkt heb, maar blijkbaar hebben sommige wonden tijd nodig en willen die in fases geheeld worden.

 

Dit is er zo een.

 

Ik voel met het verdriet of eigenlijk met het contact maken met het verdriet, ook meteen een bepaalde rust. Want ja van wegrennen werd ik onrustig. Zo een gevoel van “er is iets, maar ik weet niet wat.” Zo een sluimerend gevoel op de achtergrond, wellicht herken je dat.

 

Afgelopen zondag ben ik naar de premiere van de documentaire Heal geweest. Wat was dat inspirerend zeg! Heerlijk hoe ze hebben weergeven dat het ervaren en verwerken van emoties cruciaal is voor onze gezondheid. Als wij emoties blokkeren of negeren, dan gaat ons lichaam dat aangeven. Door teveel stress raakt ons lichaam verward en creëren we ophopingen van energie en dat gaat dan op de zwakste plek in ons lichaam zitten. Daar krijgen we dan last van in de vorm van een aandoening of ziekte..

 

Ik weet dus dat het voor mij echt belangrijk is, om mijn verdriet de ruimte te geven. Hetzij door te huilen, schrijven, mediteren, praten, maar in ieder geval erkennen van mijn ware emotie.

 

Want als ik dat niet doe, gaat mijn lichaam vanzelf tegen protest. Dus ik ben blij, dat ik mijn verdriet voel.

 

Dat wou ik met je delen. Want delen, is helen. Laat jouw emoties er zijn en je zult je in alle opzichten beter voelen. Kan je hier ondersteuning bij gebruiken, dan ben ik je graag van dienst als life coach.

 

Soms weten we gewoon niet wat we allemaal voelen, omdat we door omstandigheden onszelf ooit hebben aangeleerd dat het veiliger is om onszelf van ons gevoelswereld af te snijden. Je zou de relatie met je innerlijke wereld kunnen versterken, door middel van de refelectiekaarten. 52 vragen waar je wat dieper over na moet denken, zo krijg je verdieping in jezelf en leer je jezelf beter kennen door de antwoorden die jouw onderbewuste je aanreikt. Dan ervaar je op een gegeven moment vanzelf dat jouw innerlijke wereld een mooie wereld is en een waar je je liever mee verbindt, dan van afsnijdt.

 

Hoe dan ook, verstop je gevoelens niet, dat maakt je ziek.

 

Haal eruit wat erin zit!

 

Liefs,

 

Daisy